3 نوع کم شنوایی گوش را بشناسید!

کم شنوایی گوش می تواند زمانی اتفاق بیفتد که هر بخشی از گوش یا سیستم شنوایی به روش معمول کار نمی کند.ابتدا با ساختار گوش آشنا شده و سپس انواع کم شنوایی را توضیح خواهیم داد.

ساختار گوش

گوش خارجی علاوه بر قسمتی که در کناره‌های سر خود می‌بینیم ، که معروف به لاله گوش است، شامل مجرای گوش و پرده گوش نیز هست که این پرده گاهی اوقات غشای تمپان نامیده می شود که گوش خارجی و میانی را جدا می‌کند.

گوش میانی نیز از قسمت درونی پرده گوش و سه استخوان کوچک که حرکت پرده گوش را به گوش داخلی می فرستند تشکیل شده است.

گوش داخلی محتویات بسیار بیشتری دارد که شامل موارد زیر است:

• اندام شنوایی به شکل حلزون شنوایی شناخته می شود

• کانالهای نیم دایره که به تعادل کمک می کند

• اعصابی که به مغز می روند ( مهمترین آن ها عصب شنوایی (گوش) است که اطلاعات صوتی را از گوش به مغز می فرستد.)

سیستم شنوایی

مسیر شنوایی اطلاعات صوتی را هنگام انتقال از گوش به مغز پردازش می کند به طوری که مسیرهای مغزی ما بخشی از شنوایی ما هستند.

سه نوع کم شنوایی وجود دارد:

کاهش شنوایی هدایتی

•از دست دادن شنوایی ناشی از مانعی که نمیگذارد عبور صداها از گوش بیرونی یا میانی به درستی انجام شود. این نوع کم شنوایی را اغلب می توان با دارو یا جراحی درمان کرد.

کاهش شنوایی حسی عصبی

•از دست دادن شنوایی زمانی رخ می دهد که صدا به طور عادی وارد گوش می شود ، اما به دلیل آسیب به گوش داخلی یا عصب شنوایی ، صدا به گونه ای سازماندهی نمی شود که مغز بتواند درک کند.

کاهش شنوایی مختلط

•کاهش شنوایی که شامل هر دو نوع کم شنوایی رسانا و حسی عصبی می شود.

میزان کم شنوایی

میزان کم شنوایی می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد:

کم شنوایی خفیف

• فرد مبتلا به کم شنوایی خفیف ممکن است صداهای گفتاری را بشنود اما صداهای خیلی آهسته به سختی شنیده می شوند.

کم شنوایی متوسط

• هنگامی که فرد دیگری در سطح متوسط صحبت می کند ، ممکن است تقریباً هیچ گفتاری نشنود.

کم شدید شنوایی

• هنگامی که فردی با بلندی صدای عادی صحبت می کند و فقط  گاهی از صداهای بلند استفاده میکند ، فرد مبتلا به کم شنوایی شدید هیچ گفتاری نمی شنود.

کم شنوایی عمیق

•فرد مبتلا به کم شنوایی عمیق هیچ گونه گفتاری را نمی شنود و فقط صداهای بسیار بلند را می شنود.

همچنین کاهش شنوایی را می توان به شرح زیر نیز توصیف کرد:

یک طرفه یا دو طرفه

• کاهش شنوایی در یک گوش (یک طرفه) یا هر دو گوش (دو طرفه) است.

پیش زبان یا پس زبانی

• از دست دادن شنوایی قبل از اینکه شخص صحبت کردن را بیاموزد (پیش از زبان) یا پس از آنکه شخص صحبت را یاد گرفت (پس از زبان)

متقارن یا نامتقارن

•کاهش شنوایی در هر دو گوش یکسان است (متقارن) یا در هر گوش متفاوت است (نامتقارن).

پیشرونده یا ناگهانی

•کاهش شنوایی با گذشت زمان بدتر می شود (پیشرونده) یا به سرعت (ناگهانی) اتفاق می افتد.

نوسانی یا پایدار

• کاهش شنوایی با گذشت زمان بهتر یا بدتر می شود (نوسانی) یا در طول زمان ثابت می ماند (ثابت).

شروع مادرزادی یا اکتسابی/تاخیری

•کاهش شنوایی در بدو تولد (مادرزادی) وجود دارد یا در اواخر عمر ظاهر می شود (شروع اکتسابی یا تاخیری).

غربالگری شنوایی

غربالگری شنوایی یا شوایی سنجی آزمایشی است که به شما می گوید آیا ممکن است افراد کم شنوایی داشته باشند یا خیر. غربالگری شنوایی آسان است و دردناک نیست. در حقیقت ، نوزادان اغلب هنگام غربالگری در خواب هستند. زمان بسیار کوتاهی طول می کشد – معمولاً فقط چند دقیقه.

کم شنوایی نوزادان

• همه نوزادان باید تا 1 ماهگی از نظر کم شنوایی غربالگری شوند. بهتر است قبل از خروج از بیمارستان پس از تولد ، غربالگری شوند.

• اگر نوزاد غربالگری شنوایی را پشت سر نگذارد ، بسیار مهم است که در اسرع وقت یک آزمایش کامل شنوایی انجام دهید ، اما حداکثر تا 3 ماهگی.

کودکان بزرگتر

• اگر فکر می کنید کودک ممکن است کم شنوایی داشته باشد ، در اسرع وقت از پزشک برای آزمایش شنوایی بخواهید.

• کودکانی که در معرض خطر کم شنوایی اکتسابی ، پیشرونده یا با تاخیر هستند ، باید حداقل 2 بار در دو تا دو و نیم سالگی یک تست شنوایی داشته باشند. کاهش شنوایی که با گذشت زمان بدتر می شود ، به عنوان کاهش شنوایی اکتسابی یا پیشرونده شناخته می شود. کاهش شنوایی که پس از تولد نوزاد ایجاد می شود ، کاهش شنوایی دیرهنگام نامیده می شود.

• اگر کودکی از غربالگری شنوایی عبور نکرد ، بسیار مهم است که در اسرع وقت یک آزمایش کامل شنوایی انجام دهید.

تست کامل شنوایی

همه کودکانی که غربالگری شنوایی را پشت سر نمی گذارند باید یک آزمایش کامل شنوایی انجام دهند. به این آزمون ارزیابی شنوایی شناسی نیز می گویند. یک متخصص شنوایی سنجی که یک متخصص آموزش دیده برای آزمایش شنوایی است ، تست کامل شنوایی را انجام می دهد. علاوه بر این ، شنوایی سنج همچنین سوالاتی در مورد سابقه تولد ، عفونت گوش و کم شنوایی در خانواده می پرسد.

انواع مختلفی از آزمایشات وجود دارد که یک شنوایی سنج می تواند انجام دهد تا بداند آیا فرد دچار کم شنوایی است ؟!، میزان شنوایی آن چقدر است و از چه نوعی است. آزمایشات شنوایی آسان است و دردناک نیست.

برخی از آزمایشاتی که ممکن است متخصص شنوایی شناسی استفاده کند به نام های تست پاسخ ساقه شنوایی ( ABR) یا تست پاسخ برانگیخته شنوایی (BAER) شناخته میشوند.

پاسخ ساقه شنوایی (ABR) یا پاسخ برانگیخته ساقه مغز (BAER) آزمایشی است که پاسخ مغز به صدا را بررسی می کند. از آنجا که این آزمون بر رفتار پاسخگوی شخص متکی نیست ، فرد مورد آزمایش می تواند در حین آزمایش به خواب رود.

انتشارات اتوآکوستیک (OAE)

انتشارات اتوآکوستیک (OAE) آزمایشی است که پاسخ گوش داخلی به صدا را بررسی می کند. از آنجا که این آزمون بر رفتار و پاسخگویی شخص متکی نیست ، فرد مورد آزمایش می تواند در حین آزمایش به خواب رود.

ارزیابی شنوایی سنجی رفتاری

ارزیابی شنوایی سنجی رفتاری نحوه واکنش فرد به صدا را به طور کلی آزمایش می کند. ارزیابی شنوایی سنجی رفتاری عملکرد تمام قسمت های گوش را آزمایش می کند. فرد مورد آزمایش باید بیدار باشد و به صداهای شنیده شده در حین آزمایش به طور فعال پاسخ دهد.

با اجازه والدین ، ​​متخصص شنوایی سنجی نتایج را با پزشک مراقبت های اولیه کودک و سایر متخصصان در میان می گذارد ، مانند:

• پزشک گوش ، حلق و بینی

• متخصصی که در زمینه ژنتیک آموزش دیده است 

• اگر یکی از والدین یا هر کس دیگری که کودک را به خوبی می شناسد تصور می کند که ممکن است کودک دچار کم شنوایی باشد ، در اسرع وقت از پزشک برای غربالگری شنوایی درخواست کنید. منتظر نمانید!

• در صورتی که کودک غربالگری شنوایی را پشت سر نمی گذارد ، از پزشک یک آزمایش کامل شنوایی بخواهید.

• در صورت تشخیص کم شنوایی کودک ، در مورد خدمات درمانی و مداخله با پزشک یا متخصص شنوایی شناسی صحبت کنید.

کم شنوایی می تواند بر توانایی کودک در برقراری ارتباط ، زبان و مهارت های اجتماعی تأثیر بگذارد. هرچه زودتر کودکان مبتلا به کم شنوایی شروع به دریافت خدمات کنند ، به احتمال زیاد آنها به حداکثر توانایی خود می رسند. اگر والدین هستید و مشکوک هستید که کودک شما کم شنوایی دارد ، به غرایز خود اعتماد کنید و با پزشک خود صحبت کنید.

منبع: CDC.gov